अनहद नाद - चा प्रवास आठवला आणि मी बोलू लागलो ...तुषार म्हस्के

अनहद नाद - चा प्रवास आठवला आणि मी बोलू लागलो ...

त्यात फक्त समजण्याचा भाव ठेवून स्वतःला ऐकू लागलो...अनहद नाद च्या प्रक्रियेमध्ये राहून आलेला अनुभव ...मी तिला सांगू लागलो ....योग ...त्यातून झालेला योगा चा अनुभव ...तो प्रवास सांगत असताना... ऐकलेला नाद ...डोळे बंद करुन ...माझा आवाज ...मला जीवनात काय करायचं आहे ....?

हा प्रश्न अजिबात त्यावेळी नव्हता ...भोग ...उपभोगामध्ये अडकलेली ती माझी मानसिकता आणि त्यातही कधीही न मिळालेलं समाधान ... त्यातच स्वतःला शोधण्याची लागलेली धडपड....तिच्याशी संवाद साधता - साधता मी स्वतःबरोबर बोलू लागलो...मी घेतलेला " कलाकार " बनण्याचा निर्णय हा माझ्या मानाचा आहे ...हा कोणी बोलला म्हणून मी घेतलेला नाही ...आता पर्यंत बहुदा 99% निर्णय हे आपण influence होऊन घेत असतो ....

हो, खरोखरच त्यावेळी अंधकार धुरामध्ये आयुष्य जगत असताना ..." मला वाटलं कलाकार होयाच आहे ... त्याचा संदर्भ हा असा वाटतो लहान पणा पासून ....मंच रंगमंच बोललो की माझी छाती फुलून यायची ...मनात येऊन जायचं मला कलाकार होयाच आहे ...

पण, कधी हिम्मत झालेली नव्हती ....हो आणि त्यावेळी मी घरामध्ये शांत जीवन जगण्याच्या दबावा खाली बासलेलो होतो ...त्यावेळी , गर्भ नाट्काचा फोटो त्यांमध्ये कलाकार आणि दिसणारा मंच माझा आतील आवाज ऐकवत होता मला या मंचावर बोलवत होता ....लगेच नाट्कातील कलाकार अश्विनी नांदेडकर यांना मॅसेज केला. मला तुम्हाला भेटायच आहे ...मला नाटक करायचं आहे ...." रविंद्र नाट्य मंदिर "चा तो ऐतिहासिक क्षण आणि मी फक्त 45 मिनिटे न थांबता बोलू लागलो ...मला नाटक करायचं आहे आणि मला कलाकार होयाच आहे ...

 हो जीवनात पहिल्यांदाच एवढा वेळ बोललो आणि या भूमि बरोबर जोडल्यासारखे वाटले ...काय माहिती काय ताकत ? काय ऊर्जा होती , ती रंगभूमी मला माझ्याबरोबर जोडू पाहत होती ...मग, मी कधीच लांब जाण्याचा निर्णय घेतला नाही...विचाराने सतत गट्ट बांधलेले या प्रक्रियेबरोबर जाणवू लागले ....

मग, कार्यशालेत " शांतिवनात " आलो ...." हा रस्ता मला बोलावतोय ...ही झाडे माझ्या बरोबर संवाद साधत आहेत...सकाळ चा सूर्य मला ऊर्जा देत आहे ....रात्री त्या रात किड्यांचा येणारा आवाज ...आणि पाण्याने भरलेल्या डोळ्यांनी माझ बाहेर येन...स्वागतम ....सुस्वागतम ...वैश्विक रंगभूमिवर तुझ स्वागत आहे ...

"अरे वेड्या बघतोस काय ? ही रंगभूमी तुझी वाट पाहत आहे "...हा परिसर माझ्याशी बोलतोय ही झाडे ...या भिंती ...हा संपूर्ण परिसर मला प्रेरणा देतोय ...आणि यामध्ये माझ्या डोळ्यात फक्त पाणी ...ती नदी माझ्या आत वाहू लागली ..तेव्हा आणि आता मी अनुभव सांगत असतानाही ....मी बोलता बोलता ....तिचा त्या संध्याकाळी हात हातात पकडला आणि बोललो ...बघ , ना हा " रंगमंच" मला बोलावतोय ....

" स्वागतम ....सुस्वागतम ...अरे , वेड्या बघतोस काय ? प्रवेश कर या विश्वाच्या रन भूमिवर आता ये, माझ्या डोळ्यातील पडणार पाणी पाहून, ती गहिवर्ली आणि माझ्या खांद्यावर हात ठेवून ..बोलणार , तेवढ्यात माझ्या तोडून शब्द आला ....आणि त्यावेळी मी ठरवल मला " कलाकार " होयाच आहे ....जो आपल्या प्रत्येक कृती मधून एक प्रेरणा बनेल ..

 हेच आहे जीवन स्वप्न जे मी त्यावेळी पाहिलेला ....आणि त्याच मार्गावर मी जीवन जगत आहे ....हा, जीवनाची उजळनी करणारा प्रवास मला त्या ठिकाणी ...."अपनी अनसुनी आवाज सुनो " च्या वेळी आला ....अशा या सृजनात्मक वातावरणात तिने मला गहिरवलेल्या डोळ्यांनी मीठी मारली जी सृजनात्मक आहे ...जीवनाच तत्व थिएटर ऑफ रेलेवन्स ने मला दिलं..

मंजुल भारद्वाज द्वारा लिखित आणि दिग्दर्शित नाटक " अनहद नाद - Unheard Sounds of Universe "म्हणजे कलाकाराला निर्माण करतो त्याच्यातील योग्य कलांना खोदून बाहेर काढतो आणि कलाकाराची निर्मिती करतो .. 

 
रंगकर्मी - तुषार म्हस्के
tmhaske09@gmail.com