नाटक बघताना मला शांतीवन आठवत होतं....तुषार चौक ( एक प्रेक्षक आणि रंगकर्मी )

आपण किती जण रोजच्या या धकाधकीच्या जीवनात स्वतःच्या आतला आवाज ऐकतो?.... कोणी नाही
ऐकत.... फक्त आपण गधामजुरी करतो.... सकाळी उठायचं, ऑफिसला जायचं, तेच ते काम करायचं.... ऑफिस टायमिंग संपलं कि त्या लोकलच्या, बसच्या गर्दीतून, दात ओठ खात, शिव्या देत प्रवास करत घरी यायचं आणि जेऊन झोपून जायचं.... या सगळ्यात आपण आपल्या बद्दल,

स्वतःबद्दल किती विचार केला?.... nothing.... फक्त पैसे कमावणे, new job search करणे, अनेक प्रकारचे लोन घेऊन ठेवणे आणि रिटायर होईस्तोवर हफ्ते भरत राहणे.... हि life आहे? यालाच आपण life म्हणतो? आणि यात काय enjoyment आहे.... घंटा....??
जो या सगळ्यातून बाहेर पडण्याचा प्रयत्न करतो... जो unheard ऐकतो, आपला आतला आवाज ऐकतो, तोच फक्त life enjoy करू शकतो.... तोच या सुंदर जगाला enjoy करू शकतो....
हा सुंदर अद्भुत अनुभव मी काल घेतला....
"अनहद नाद - Unheard sounds of Universe" या नाटकाद्वारे....

एक सुंदर नाटक..... उत्तम आणि ग्रेट लिखाण आणि mind blowing performance..... सुंदर अप्रतिम ग्रेट Writer आणि Director मंजुल भारद्वाज!! वाह.... काय बोलायचं.... speechless.....no words.... बस्स थक्क करून गेलंय हे नाटक मला.....
योगिनी चौक, अश्विनी नांदेडकर, कोमल खामकर, सायली पावसकर, तुषार म्हस्के, सगळे कलाकार अप्रतिम!!

नाटक बघताना मला शांतीवन आठवत होतं.... ती नदी आठवत होती.... सगळी प्रोसेस आठवत होती.... जी माझ्या सोबत सुद्धा घडली होती.... कित्ती बोलू आणि कित्ती नको असं झालंय.....!!
I think, हे नाटक नसून आपला खरा जीवनप्रवास उलगडून सांगायचं माध्यम आहे.
मंजुल सर, Thank you very much for this wonderful experience.....!!
Guys must watch play.....

खरंच सर्वांनी बघा हे नाटक......

- तुषार चौक
एक प्रेक्षक आणि रंगकर्मी